Rozdział 6

KRYSTIAN

Słyszałem jak waliło jej serce kiedy ją objąłem. Pasowało mi.
- Zawsze przychodzę tu pomyśleć.- wyznałem.- Albo jak mam jakiś problem.- patrzyła na mnie, a ja spojrzałem jej w oczy.- Bardzo mi się podobasz.- nachyliłem się do niej, a ona mnie odepchnęła. Byłem skołowany.
- Też mi się podobasz, ale to za wcześnie.
- Nie ma sprawy.- uśmiechnąłem się lekko i objąłem dziewczynę.- Jak będziesz gotowa powiedz.- wyszeptałem jej do ucha.

EMY

Byłam zaskoczona jego zachowaniem. Kiedy szeptał mi do ucha wtuliłam się w niego. Było to takie słodkie, ale z drugiej stornu dziwne jak na niego. Nie sądziłam, że chłopak jest taki romantyczny, a jednak. Nie przypuszczałam, że taka szara myszka jak ja mu się spodoba.
- Od kąt tu przychodzisz?- zaczęłam temat.
- Sam nie wiem.- zaśmiał się.
Siedzieliśmy delikatnie wtuleni w siebie i patrzyliśmy na wodę. Dużo myślałam nad jego słowami.
- Mam pytanie.- zaczął, a się na niego spojrzałam.- Jest szansa, że będziemy razem?
- Chcę spróbować.- powiedziałam patrząc na niego z delikatnym uśmiechem.
- Nawet nie wiesz jak bardzo ja tego chcę.- pocałował mnie delikatnie. Jego wargi były takie słodki. Pasowały do moich idealnie, tak jakby były stworzone dla niego.

Do domu wracaliśmy za ręce. Żadne z nas nic nie mówiło i to nam nie przeszkadzało. Szkoda tylko, że pojutrze trzeba iść do szkoły.
- Co jutro robisz?- położył swoje ręce na moich biodrach, a ja je zepchnęłam. W moich oczach pojawiły się łzy.

KRYSTIAN

- Zrobiłem coś nie tak?- byłem skołowany. Myślałem, że połknęła haczyk.
- Nie... ale... t-to.- nie mogła się wysłowić i zaczęła płakać. Przytuliłem ją mocno. Nie wiedzieć czemu poczułam ukłucie w sercu. Przecież robię to tylko dla zakładu... a może jednak nie?
- Cii. Nie płacz.- pocieszałem ją.- Jest ktoś w domu?
- Mama będzie jutro.
- To chodź.- poszliśmy od razu do jej pokoju. Nie mogę zostawić jej teraz samej.

Kiedy się uspokoiła zaczęła mówić.
- Jak mnie dotknąłeś przypomniała mi się wczorajsza akcja.- bawiła się palcami.- To nie tak, że nie chcę żebyś mnie dotykał tylko... się boję.
- Czego?
- Tego, że mnie zwodzisz. Że udajesz żeby mnie wykorzystać.- myślałem nad jej słowami.

EMY

Wywaliłam z siebie to czego bałam się i co było blokadą żeby być z Krystianem. Uniósł  mój podbródek palcem żebym na niego mogła spojrzeć.
- Nie bój się. Jesteś dla mnie za ważna żebym cię wykorzystał. Jakbyś była mi obojętna nie siedziałbym z tobą.- pocałowałam go.
- Dziękuję.- wtuliłam się mocno w tors Krystiana, a on głaskał mnie po plecach.- Ufam ci jak nikomu innemu. Obiecujesz?
- Co?
- Że mnie nie skrzywdzisz.- spojrzałam na niego z nadzieją.
- Obiecuję.- takiego chłopaka chciałam.

KRYSTIAN 

Nie wierzę, że dałem jej słowo. Może i chciałem się z nią przespać, ale za dużo dla mnie znaczy. Chyba się w niej zakochałem...

tydzień później...
Staliśmy na przerwie w czwórkę. Ja, Emy, Filip i Kaśka.
- Jak wy słodko wyglądacie.- uśmiechnęła się moja siostra.
- Dzięki.- uśmiechnęła się szatynka. Oplotłem ją ramionami i położyłem jej głowę na ramieniu. Zauważyłem, że jej serce nadal wali tak mocno kiedy ją dotykam. Uśmiechnąłem się pod nosem i splotłem nasze dłonie.
- Idziecie za dwa tygodnie na moje urodziny, prawda?- zapytała Kaśka.
- No jasne.- powiedziała Emy. Zadzwonił dzwonek.- Widzimy się na stołówce.- dała mi soczystego buziaka w usta i poszła z Kaśką na lekcje.
- Nie no stary. Jesteście zajebistą parą.- poklepał mnie po ramieniu.- Mateusz się cały czas na was gapił.
- Serio?- zdziwiłem się.
- Tak. Lepiej uważaj na Emy. Skoro posunął się tak daleko u mnie na imprezie to u Kaśki strasz pomyśleć.
- Dzięki za radę.- tu się z nim zgadzam. Sam powiedział, się jeszcze doigra...

od autorki: no więc jest kolejny
nie jest jakiś długi, ale nie mam za
bardzo czasu na pisanie
komentujcie i kliknijcie przeczytane